من آنقدر رشد میکنم ،چه روحی،چه جسمی و ظاهری،چه احساسی،چه فکری،چه رابطه ای،چهچهچهکه تنهایی نتونه اینقدر آزارم بده.آدمی میشم که هیچ چیز و هیچ کس نمیتونه از پا درش بیاره،قوی و شجاع و نهنیروهایم را آزاد میکنم و جهانی را تسخیر میکنم. فقط یه سوال واسم پیش اومدهچرا تمام آن سالهای تنهایی اینقدر سخت نبود؟؟؟ تنهایی با تنهایی چه فرقی میکنه؟؟؟ تنهایی ,میکنم منبع
درباره این سایت